วันอาทิตย์ที่ 4 ตุลาคม พ.ศ. 2552


สวัสดี….ความรัก

ความจริงการเขียนจดหมายถึงเธอ

ก็เปรียบเหมือนเขียนจดหมายถึงคนที่ไม่รู้จักกันดีนัก

โดยเฉพาะกับเธอด้วยแล้ว เวลาเห็นจดหมายฉบับนี้ก็คงงงมากเลย

แน่นอนแหละ ก็เธอไม่เคยแม้แต่จะแวะมาทักทายกับฉันเลยนี่

ผิดกับฉัน....ที่เฝ้าวิ่งตามเธอเพื่อหวังที่จะได้ทำความรู้จักกับเธอสักครั้งหนึ่ง

ก็มีแต่เธอนั่นแหละที่เหมือนจะวิ่งหนีฉัน

ไม่ยอมแม้กระทั่งหันมามามองคนอย่างฉันเลย

ฉันเหนื่อยมากนะกับการวิ่งตามเธอ

เหนื่อย...จนบางครั้งอยากจะหยุด

หยุด...เพียงเพื่อหวังว่าเธอจะหันมาเห็นใจคนอย่างฉันบ้าง

….................แต่เปล่าเลย เธอกลับวางเฉย ไม่สนใจฉันเหมือนเคย............

ฉันจึงได้รู้จักเธอแต่เพียงฝ่ายเดียว

ฉันไม่เข้าใจเธอเลย ทำไม...เธอจึงเมินเฉยกับฉันนัก

ฉันจำได้ว่า ฉันไม่เคยมองเธอในแง่ลบเลย

ฉันมองเธอด้วยความชื่นชมเสมอ

เธอคือสิ่งสวยงามที่สุด ที่ใครๆ ก็อยากได้รู้จักกับเธอ

มีหลายต่อหลายคนได้รู้จักกับเธอ

คนเหล่านั้นพูดถึงเธอไว้มากมาย

..... บ้างก็ว่าเธอช่างแสนดี ทำให้ชีวิตของเค้ามีค่า

.....แต่บางคนก็ว่าเธอคือสิ่งที่ทำลายชีวิตเค้าทั้งชีวิต

ฉันไม่เคยเชื่อใคร.........

ฉันรอว่าสักวันหนึ่งฉันจะต้องรู้จักกับเธอด้วยตนเองให้ได้

มีบางครั้ง....ที่ฉันได้เข้าใกล้เธอ

แต่นั่น....ก็เป็นเพียงฉันคิดไปเองเท่านั้น

คิดว่าเธอหยุดรอฉัน ........

เปล่าเลยเธอยังคงห่างไกลจากฉันอยู่......เหลือเกิน

บางทีฉันก็แปลกใจนะ ........

ว่าทำไมกับคนที่เห็นความสำคัญของความรักอย่างฉัน

เธอกลับทำเหมือนมองไม่เห็น มองข้ามอยู่ตลอดเวลา

แต่กับคนบางคนที่เค้าไม่อยากแม้แต่จะหยุดทักทายเธอ ทำความรู้จักกับเธอ

เธอกลับอยากรู้จักกับเค้านักหนา พยายามให้เค้าได้รู้จักในตัวตนของเธอ

ซ้ำบางครั้งเค้าเอ่ยปากไล่เธอไปให้พ้น ..... แต่เธอก็คงอยู่กับเค้า

ยังคงให้ความสนิทสนมกับเค้าครั้งแล้ว...ครั้งเล่า

….......แต่กับฉันเธอกลับวางเฉยได้อย่างไม่สะทกสะท้านใดๆ เลย

ฉันมันไม่คู่ควรได้รู้จักกับเธอ….....

ฉันอยากรู้จริงๆ เลยว่าเธอใช้อะไรเป็นเครื่องวัดล่ะ

ว่าใครควรได้รู้จักกับเธอ

แล้วฉันคนนี้ล่ะ....จะต้องทำอะไร....อีกสักเท่าไหร่

ฉันจะต้องวิ่งตามเธออีกนานแค่ไหน

ฉันน่ะไม่หวังที่จะได้คำตอบจากเธอหรอก

เพียงแค่อยากจะบอกให้เธอรู้ไว้เท่านั้นเอง ว่า….

ยังมีคนอีกคนหนึ่งนะที่เฝ้าจะได้รู้จักกับเธอ

ก็แค่เตือนเธอเท่านั้นเอง

เผื่อบางทีในบัญชีรายชื่อของเธออาจจะตกชื่อของฉันไปก็ได้นะ

อยากรู้จักกับเธอมากที่สุด


ปล.วันได้ที่ฉันหยุดวิ่งตามเธอ หวังไว้เธอคงหันมาสนใจทักทายฉันบ้าง

และวันใดที่ฉันได้รู้จักกับเธอ

วันนั้นฉันจะเขียนจดหมายพร้อมของขวัญกล่องใหญ่ไปให้นะจ๊ะ

จากคนที่เฝ้อคอย..................ความรัก
ขอบคุณบทความจาก โพสต์สไมล์

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น