วันอาทิตย์ที่ 30 สิงหาคม พ.ศ. 2552

วันนี้...และวันหน้า

เพียงสายลมพัดผ่าน
หัวใจที่เคยร้าวรานก็สดใส
ฉันไม่เคยคิดมากอะไร
ผ่านมาก็ผ่านไปธรรมดา
จะใส่ใจใครทำไม
ห่วงใยตัวเองดีกว่า
ในโลกนี้ยังมีอะไรที่มีค่า
ยังมีวันนี้...และวันหน้า
ที่มีค่า...ยิ่งกว่าเธอ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น