เหงา...

ค่ำคืนนี้คงมี...เพียงท้องฟ้า
และน้ำตาของคนเหงา...ที่ว้าเหว่
ชีวิตอิสระเหมือนคนที่ร่อนเร่
มีลมหนาวกล่อมเห่...ให้หลับไหล
ไร้เงาคนปลอบขวัญ...
กำลังใจอะไรอย่างนั้น...อยู่ที่ไหน
คนเข้าใจมีอยู่...แห่งหนใด
อาจมีเวลาพอที่จะขว้าไขว่...เสาะหา
เหงา...
ท้องฟ้ายังไร้ดาว...มาเคียงใกล้
แล้วชั้นคนนี้จะมีบ้างไหม...ใคร
ที่ไม่ใจร้าย...
และคอยให้กำลังใจดี-ดี...