เดินทางมาจากที่แสนไกล
เพราะได้รับรู้ถึงความห่วงใยจากใครคนหนึ่ง
ยินเสียงสะอื้นจากความพรั่นพรึง
ที่เค้ากลัวว่าคนไกลที่คิดถึงจะแรมลา
กลับมาแล้วคนขี้แง...ที่รัก
กลับมาพร้อมหัวใจภักดิ์และแรงกล้า
อย่ากลัวเลยแม้ห่างไกลเกินโอบอ้า
ไม่มีวันที่เราจะรู้สึกว่า
เป็นคนไกล...ของเวลา...และดวงตาคู่เดิมๆ
วันอาทิตย์ที่ 14 มิถุนายน พ.ศ. 2552
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น